O Autodektekcji sprzętu - koncepcja

[robert j. wozny]

Quoting Kosmo <kosmo0 w wp.pl>:

poprosze w TeX'u 8=)

> Po zerknięciu do innych distro i chwili przemyśleń proponuję następujące
> założenia co do autodetekcji sprzętu w PLD (jak coś robić to porządnie):
>
> Rozdział I - założenia ogólne.
>
> 1. Autodetekcja osobno dla instalatora i systemu.
>
> Jeśli system miałby swoją autodetekcję, to zadanie instalatora
> ograniczało by się do stwierdzenia czy urządzenie danego typu (np. karta
> dzwiękowa) jest w komputerze. Dokładna autodetekcjia była by
> przeprowadzana przy starcie systemu. Druga sprawa to szybkość: 10 sec
> czekania na wykrycie sprzętu przy instalacji to nic, przy starcie systemu
> to bardzo długo. Dlatego proponuję zrobić to dla systemu w perlu / C
> (ja preferuję perla).
>
> 2. Modularność.
>
> Każdy sprzęt można podzielić na kilka rodzin: karty sieciowe, karty
> graficzne, karty dziwiękowe. Każdą z tych kart instaluje się inaczej.
> Karta dzwiękowa: moduł + aumix
> Karta sieciowa: moduł i ustawienie interfejsu
> Karta graficzna: ustawienie framebuffera i X-ów (detekcja monitora).
> Dlatego proponuję, do każdego typu sprzętu zrobić osobne skrypty do
> autodetekcji. Daje nam to małe skrypty, możliwość zostawienia sobie
> przez użytkownika możliwości wykrywania np. tylko kart dzwiękowych.
>
> 3. Zapis plików konfiguracyjnych TYLKO W OSTATECZNOŚCI I ZA WIEDZĄ
> UŻYTKOWNIKA.
>
> Ten punkt może wydawać się dziwny. Chodzi mi o to, że niektórzy nie
> lubią jak jakiś program grzebie im w konfiguracji. Programy nie
> są zbyt inteligentne, i mogą zniszczyć misternie napisany plik
> konfiguracyjny. Dlatego proponuję, żeby autodetekcja ograniczała
> się do załadowania modułu i postego setupu. Jeśli użytkownik
> byłby chętny do automagicznej konfigutacji np. X-ów - bardzo chętnie
> ale musi się na to zgodzić (i dokłądnie wiedzieć co zostało
> zmodyfikowane). Można by też rozwiązać to tak, że istnieje plik
> kofiguracyjny - matryca, a instalator posługując się nim tworzy właściwy
> plik z configiem. Przykład:
>
> Matryca:
>
> Section "Monitor"
> 	Identifier      "Monitor 0"
>         HorizSync       $HORSYNC$
>         VertRefresh     $VERTSYNC$
> EndSection
> 				
> I w miejsce $ZMIENNA$ lądują odpowiednie wpisy - dalje nam to calkowitą
> kontrolę nad tym co się dzieje w systemie. Więcej o tym w Rozdziale "Jak
> wykrywać kartę dźwiękową".
>
> 4. Skrypty mouszą tworzyć sobie bazę sprzętu automatycznie.
>
>  .. bo tworzenie takiej bazy ręcznie jest zbyt żmudne.
>
>
> Rozdział II - Jak wykrywać kartę dźwiękową
>
> 1. Baza sterownikow - tworzona w trakcie budowania alsy/kernela. Osobny
> pakiet z bazą. Daje nam to automatyczny upgrade bazy przy zmianie wersji
> sterowników.
>
> 2. Użytkownik ma całkowitą kontrolę nad tym co jest wykrywane -
> ustawienia ręczne mają pierwszeństwo. Przyklad:
>
> /etc/modules.conf
>
> alias	sound-slot-0		es1371
> alias	sound-slot-others	auto
>
> Ustawiona ręcznie karta jest ładowana najpierw - nie zmieniają się
> numery urządzeń w /dev dla danej karty - np. jeśli użytkownik włoży
> sobie drugą kartę, to stara dalej siedzi na /dev/dsp0, nowa /dev/dsp1.
>
> 3. Skrypt nie modyfikuje żadnych plików konfiguracyjnych - poprostu ładuje moduł i
> ustawia mixer. Skrypt zapisujący stan mixera idzie do przeróbki - musi
> obsługiwać kilka kart dzwiękowych.
>
> 4. Szybkość pracy / Wybór sterowników.
>  - Użytkownik musi mieć do wyboru jakich sterowników użyć: Alsy
>    czy OSS z kernela:
>
>    auto		- "pierwszy lepszy" z kernela i alsy (kernel preferowany)
>    auto-oss	- z kernela
>    auto-alsa	- z alsy.
>
>  - Użytkownik ma możliwść zdefiniowania czy szukać karty na PCI czy ISA.
>   (Przesukiwanie ISA jest dużo wolniejsze i nie każdy komputer ma ISA)
>
>   auto		- PCI i ISA
>   auto-pci	- PCI
>   auto-isapnp	- ISA
>  
> Razem daje nam to opcje: auto, auto-oss, auto-alsa, auto-pci,
> auto-isapnp, auto-pci-oss, auto-isapnp-oss, auto-pci-alsa,
> auto-isapnp-alsa.
>
> Co o tym sądzicie ?
>
> ________________________
> http://lists.pld.org.pl/
>
>

-- 
Robert J. Wozny
... W wolnym kraju kazdy moze wyrazac wlasne zdanie... i nikt
nie musi tego sluchac. (Norman Collie)