Unicode

[Jacek Konieczny]

Cześć.

Właśnie się zastanawiam, czy nie powinniśmy przejść na UTF-8 we
wszystkich naszych plikach *.desktop. Jest to w sumie jedyne sensowne
kodowanie dla plików zawierających napisy w wielu językach.
KDE obsługuje w tej chwili pliki *.desktop tylko w UTF-8.
wmconfig już jest przerobiony i obsłuży zarówno UTF-8 jak i iso-8859-2
(itp.).
Pozostaje GNOME. Możliwe że łatwo byłoby go poprawić (tak jak wmconfig),
ale przerabianie plików *.desktop które z nim przychodzą to już większy
problem.

W tej chwili w panelu GNOME są haszcze zamiast polskich znaczków 
w nazwach aplikacji KDE. W KDE są "?" zamiast polskich liter w nazwach
aplikacji spoza KDE, jak i w nazwach podmenu (które przychodzą z
pakietem applnk). W innych window managerach, które używają wmconfig
wszystkie (prawie, niektóre teksty w 8-bitowe kodowaniach mogą być
potraktowane jako UTF-8 i źle przekonwertowane) pozycje w menu są 
czytelne.

GNOME w końcu też przejdzie na unicode, więc z jego powodu nie
powinniśmy się wstrzymywać.

Edycja plików UTF-8 już nie jest trudna. Obsługują ten format
najważniejsze edytory: VIM i Emacs. Są także dostępne narzędzia do
konwersji do/z UTF-8: iconv i recode.

Trzeba tylko pamiętać, żeby nie przekodowywać całych plików desktop 
z ISO-8859-2 na UTF-8, jeśli są tam napisy w innych językach 
(i kodowaniach). Ale przekonwertowanie pojedynczych linijek nie powinno
być problemem.

Kowersją istniejących plików desktop i .directory mogę sam się zająć.

A dla tych co by chcieli tworzyć własne pliki desktop krótki kurs edycji
Unicode w edytorze VIM (potrzebny vim>=6.0):

W swoim vimrc najlepiej umieścić (nie jest to konieczne, jak się ma
terminal przełączony w tryb UTF-8):
:set termencoding=iso-8859-2

A podczas edycji pliku można się przełączyć w tryb UTF-8 poleceniem:
:set encoding=utf-8

Znaczki dostępne w lokalnym kodowaniu (lub w używanym foncie, jeśli
uzywa się terminala w trybie UTF-8) będą normalnie widoczne. Zamiast
pozostałych będą "?" ale nam to nie powinno przeszkadzać (haszcze jakie 
by tam były i tak nic by nam nie mówiły).

Pozdrowienia,
        Jacek