SVN: PLD-doc/book/pl_book__uslugi/pl_uslugi__named.sec

qwiat qwiat w pld-linux.org
Pią, 21 Wrz 2007, 02:11:20 CEST


Author: qwiat
Date: Fri Sep 21 02:11:20 2007
New Revision: 8734

Modified:
   PLD-doc/book/pl_book__uslugi/pl_uslugi__named.sec
Log:
- skrocenie zbyt rozwleklych opisow
- uporzadkowanie opisow
- poprawienie kilku potworkow jezykowych
- przeniesienie "rejestrcji" prawie na koniec


Modified: PLD-doc/book/pl_book__uslugi/pl_uslugi__named.sec
==============================================================================
--- PLD-doc/book/pl_book__uslugi/pl_uslugi__named.sec	(original)
+++ PLD-doc/book/pl_book__uslugi/pl_uslugi__named.sec	Fri Sep 21 02:11:20 2007
@@ -9,53 +9,74 @@
 			(sieci) i inne. Są to domeny powstałe na podstawie odpowiednich postanowień,
 			opisane w specjalnych dokumentach. Każda z wymienionych 
 			(lub też nie wymienionych) tutaj TLD's posiada swoje subdomeny, np.
-			pld-linux.org. Z kolei każda powstała w  wyniku rejestracji danej nazwy
-			domena może mieć swoje poddomeny, np. www.pld-linux.org. W ten sposób można
-			tworzyć	bardzo zagęszczone hierarchie w obrębie danej domeny.</para>
+			<emphasis>pld-linux.org</emphasis>. Z kolei każda powstała w wyniku
+			rejestracji danej nazwy domena może mieć swoje poddomeny, np.
+			<emphasis>www</emphasis>.pld-linux.org. W ten sposób można
+			tworzyć	bardzo zagęszczone hierarchie w obrębie danej domeny.
+			Niniejszy rozdział dotyczy implementacji <productname>Bind</productname>
+			określanego czasem jako <productname>named</productname> - jednego z
+			najpopularniejszych serwerów DNS.
+		</para>
+		<para>
+			Każda domena (zwana również strefą) musi mieć co najmniej dwa
+			serwery DNS, jest to wymóg registrarów,
+			czyli instytucji oferujących możliwość rejestracji domen. Jeden
+			z serwerów określa się jako
+			<emphasis>podstawowy</emphasis> (również master lub primary) a drugi jako
+			<emphasis>zapasowy</emphasis> (slave lub secondary).
+		</para>
+
+
+
 	</section>
 	<section id="uslugi_named_wstep">
 		<title>Wstęp</title>
-		<para>Tytułem wstępu można jeszcze powiedzieć, iż każda domena powinna mieć
-			co najmniej dwa serwery DNS. Takie są ogólnie przyjęte zasady zazwyczaj
-			przestrzegane przez registrarów, czyli instytucje mające możliwość
-			rejestracji domen.</para>
-		<para>Konfigurację rozpoczniemy od głównego serwera, czyli primary. Nasz drugi
-			serwer będziemy odtąd nazywać slave. Głównym plikiem konfiguracyjnym
-			jest <filename>/etc/named.conf</filename>. Warto tutaj wspomnieć, że
-			bind w PLD jest umieszczony w chroocie w 
-			<filename class="directory">/var/lib/named</filename>. Proszę zobaczyć na listing:</para>
-		<screen>$ ls -l /etc/named.conf
-lrwxrwxrwx    1 root   named   30 2003-06-23  /etc/named.conf -> \
-/var/lib/named//etc/named.conf</screen>
-		<para>Oto struktura <filename class="directory">/var/lib/named</filename>:</para>
-		<screen>dev
-etc
-M
-S
+		<para>
+			Bind w PLD dziala w środowisku chroot, w katalogu
+			<filename class="directory">/var/lib/named</filename>, musimy o
+			tym pamiętać, przy niektórych operacjach diagnostycznych.
+			Głównym plikiem konfiguracyjnym
+			jest <filename>/etc/named.conf</filename>, który jest symlinkiem
+			do <filename>/var/lib/named/etc/named.conf</filename>.
+			Struktura katalogu <filename class="directory">/var/lib/named</filename>
+			wygląda następująco:
+<screen>dev/
+etc/
+M/
+S/
 named.pid
 root.hint</screen>
-<para>Ogólnie postaram się przybliżyć przeznaczenie tych katalogów, oraz plików które tutaj są
-	przedstawione. Podobnie jak w normalnym środowisku, jest obecny tutaj katalog
-	<filename class="directory">/dev</filename>. Bindowi wystarczą do działania dwa urządzenia:
-	<filename class="devicefile">/dev/null</filename> oraz <filename class="devicefile">/dev/urandom</filename>. Pierwsze z nich jest
-	wykorzystywane przez Binda do kierowania właśnie do niego wszystkich komunikatów procesu
-	named. Drugie z kolei jest mu potrzebne do generowania losowych wartości które
-	wykorzystuje do enkrypcji. katalog <filename class="directory">/etc</filename> jak zapewne się domyślasz,
-	przechowuje pliki konfiguracyjne. U nas znajduje się w nim jedynie 
-	<filename>named.conf</filename>. Kolejne katalogi: <filename class="directory">M</filename> oraz 
-	<filename class="directory">S</filename> zostały przeznaczone do przechowywania plików stref, zarówno typu
-	master (M) jak i typu slave (S). Plik <filename>named.pid</filename> przechowuje numer
-	procesu systemowego na którym uruchomiona jest usługa. Ostatni plik w przykładzie
-	<filename>root.hint</filename> zawiera wpisy z tzw. root serwerami, czyli głównymi
-	serwerami DNS. Jest on konieczny do przeszukiwania serwerów DNS w poszukiwaniu żądanych
-	nazw.</para>
+			Podobnie jak w normalnym środowisku, jest obecny tutaj katalog
+			<filename class="directory">/dev</filename>, w którym znajdują się
+			urządzenia konieczne do działania demona:
+			<filename class="devicefile">/dev/null</filename> oraz
+			<filename class="devicefile">/dev/urandom</filename>.
+			Katalog <filename class="directory">/etc</filename> jak zapewne się
+			domyślasz, przechowuje pliki konfiguracyjne. U nas znajduje się w nim
+			jedynie <filename>named.conf</filename>. Kolejne katalogi:
+			<filename class="directory">M</filename> oraz 
+			<filename class="directory">S</filename> zostały przeznaczone do 
+			przechowywania plików stref, odpowiednio <literal>master</literal> i
+			<literal>slave</literal>. Plik <filename>named.pid</filename> przechowuje
+			numer procesu systemowego. Ostatni plik
+			na liście - <filename>root.hint</filename> zawiera wpisy z adresami
+			tzw. root serwerów, czyli głównych serwerów DNS. Jest on konieczny do
+			przeszukiwania serwerów DNS w poszukiwaniu żądanych nazw, których
+			nie utrzymuje nasz serwer.
+		</para>
+		<para>
+			Dodawanie stref DNS polega na definiowaniu obsługiwanych domen w pliku
+			<filename>/etc/named.conf</filename>, oraz tworzenia plików konfiguracji
+			stref. 
+		</para>
 	</section>
 	<section id="uslugi_named_konf">
-		<title><filename>/etc/named.conf</filename></title>
-		<para>Jest to główny plik konfiguracyjny serwera Bind. Znajdują się w nim informacje
-			na temat plików stref czy nazw domen, które nasz DNS obsługuje. Poniżej
-			zamieszczam domyślne wpisy, które znajdują się w tym pliku</para>
-		<screen>options {
+		<title>Podstawowa konfiguracja</title>
+		<para>Głównym plikiem konfiguracyjnym serwera Bind jest
+			<filename>/etc/named.conf</filename>. Znajdują się w nim podstawowe
+			opcje usługi oraz informacje na temat obsługiwanych stref. Poniżej
+			zamieszczono domyślne wpisy, które znajdują się w tym pliku</para>
+<screen>options {
 	directory "/";
         pid-file "named.pid";
         auth-nxdomain yes;
@@ -77,7 +98,8 @@
         type hint;
         file "root.hint";
 };</screen>
-<para>Na samym początku pliku konfiguracyjnego znajduje się sekcja <option>options</option>.
+<para>
+	Na samym początku pliku konfiguracyjnego znajduje się sekcja <option>options</option>.
 	Najbardziej istotną opcją jest tutaj <option>directory</option>. Wskazuje ona na
 	główny katalog przechowywania plików stref. Być może zdziwi Cię nieco parametr
 	powyższej opcji. Jak już wcześniej wspominałem <literal>Bind</literal> w PLD posiada własne
@@ -95,45 +117,36 @@
 	serwerem slave, więc dwie pozostałe opcje mają parametr <option>none</option> oraz
 	<option>any</option>. Ostatnia strefa służy do komunikacji naszego binda z Root serwerami
 	o których była mowa we wstępie. Bez tej strefy nie mógłby on wyszukiwać nazw w internecie.
-	Mówiąc w przenośni byłby ślepy. Każdorazowe odpytywanie Root Servers może się okazać mało
+	Mówiąc w przenośni byłby ślepy.
+</para>
+<para>
+	Każdorazowe odpytywanie Root Servers może się okazać mało
 	wydajne, ze względu na duże czasy odpowiedzi. Dlatego, jeżeli chcemy przyspieszyć ten proces
 	powinniśmy sekcję <option>option</option> zmodyfikować o wpis taki jak poniżej</para>
 <screen>options {
 forwarders { 194.204.159.1; 194.204.152.34; };
 }</screen>
-<para>Oczywiście nie musimy posługiwać się takimi adresami jak w przykładzie. Możemy sobie wybrać
-	takie serwery DNS, które będą nam odpowiadały najszybciej. Taka jest właśnie idea tego
-wpisu.</para>
-	</section>
-	<section id="uslugi_named_domena_rejestracja">
-		<title>Rejestracja</title>
-		<para>
-			Zanim zarejestrujemy domenę musimy mieć
-			skonfigurowany podstawowy i zapasowy serwer nazw. Mamy
-			możliwość zarejestrowania własnej domeny, bądź skorzystać z usług
-			darmowego oddelegowania nam subdomeny zarejestrowanej już
-			domeny. Ceny rejestracji
-			domen spadły w ostatnich latach tak bardzo, że używanie
-			"obcej" domeny stało się mało profesjonalne i warto
-			zarejestrować własną.
-		</para>
-		<para>
-			Jeżeli nie posiadasz serwera <emphasis>secondary</emphasis>,
-			możesz poszukać firmy lub organizacji, która za darmo
-			utrzymuje zapasowe DNS-y. Możemy też umówić się z 
-			administratorem innej firmy na wzajemne prowadzenie
-			serwerów secondary.
-		</para>
-	</section>
-	<section id="uslugi_named_domena">
-		<title>Konfiguracja przykładowej domeny</title>
+<para>
+	Oczywiście nie musimy posługiwać się takimi adresami jak w przykładzie. Możemy sobie wybrać
+	takie serwery DNS, które będą nam odpowiadały najszybciej np. serwery naszego ISP.
+</para>
+<para>
+	W PLD zaleca się, aby wszystkie pliki stref w zależności od typu 
+	domeny były przechowywane w katalogach 
+	<filename class="directory">/var/lib/named/M</filename> oraz 
+	<filename class="directory">/var/lib/named/S</filename>. Tak
+	naprawdę o ścieżce do tych katalogów decydują wpisy w <filename>named.conf</filename>.
+	Struktura plików stref dla obu typów domen jest taka sama.
+</para>
+</section>
 
-		<section id="uslugi_named_domena_konf">
-			<title><filename>/etc/named.conf</filename></title>
-			<para>Zaczniemy od konfiguracji <filename>/etc/named.conf</filename>.
-				W poprzedniej części tego rozdziału wyjaśniłem budowę tego pliku.
-				Poniżej zamieściłem przykładowy wpis dla strefy typu 
-				<emphasis>master</emphasis>.</para>
+<section id="uslugi_named_domena_pri">
+		<title>Przykładowa konfiguracja strefy typu primary</title>
+			<para>Zaczniemy od konfiguracji <filename>/etc/named.conf</filename>,
+				budowa tego pliku była wyjaśniona w poprzedniej części tego
+				rozdziału. Poniżej został zamieszczony przykładowy wpis dla strefy
+				na serwerze podstawowym:
+			</para>
 <screen>zone "example.net" {
 	type master;
 	file "M/example.net";
@@ -141,51 +154,32 @@
 	notify yes;
 };</screen>
 <para>Poszczególne opcje tej sekcji zostały omówione już na początku tego rozdziału. Podsumujmy
-	więc dostępne informacje skupiając się na powyższym przykładzie.</para>
+	więc dostępne informacje skupiając się na powyższym przykładzie:</para>
 <itemizedlist>
 	<listitem>
-		<para><literal>zone "example.net"</literal></para>
-		<para>Nazwa strefy. W ten sposób oznaczamy tą część pliku konfiguracyjnego, która
-			odnosić się będzie do naszej domeny.</para>
+		<para><option>zone "example.net"</option> - nazwa strefy</para>
 	</listitem>
 	<listitem>
-		<para><literal>type master</literal></para>
-		<para>Zaznaczamy, że wpis dla domeny jest typu master. Jeżeli taki wpis jest
-			obecny u Ciebie, oznacza to, że Twój serwer pełni rolę primary dla jakiejś
-		domeny.</para>
+		<para><option>type master</option> - rodzaj serwera</para>
 	</listitem>
 	<listitem>
-		<para><literal>file "M/example.net"</literal></para>
-		<para>Opcja ta wskazuje na plik z wpisami strefy dla tej domeny. w PLD będzie
-			się on znajdował w <filename>/var/lib/named/M/example.net</filename></para>
+		<para><option>file "M/example.net"</option> - nazwa pliku z konfiguracją 	strefy</para>
 	</listitem>
 	<listitem>
-		<para><literal>allow-transfer { 123.45.67.89; }</literal></para>
-		<para>Ta opcja zezwala na transfer pliku strefy do komputera o wskazanym adresie
-			IP. należy tutaj wpisać adres naszego zapasowego DNS dla domeny example.net.
-			Jeżeli posiadasz więcej niż jeden taki DNS, możesz je wpisać pomiędzy
-			klamry pamiętając o tym, aby rozdzielić poszczególne adresy IP, znakiem
+		<para><option>allow-transfer { 123.45.67.89; }</option> - adres serwera,
+			który ma możliwość transferu całej strefy, Jeżeli posiadasz więcej
+			niż jeden taki DNS, możesz je wpisać pomiędzy klamry pamiętając o tym,
+			aby rozdzielić poszczególne adresy IP, znakiem
 			'<emphasis>;</emphasis>'.</para>
 	</listitem>
 	<listitem>
-		<para><literal>notify yes</literal></para>
-		<para>Opcja ta włącza powiadamianie zapasowego serwera DNS o zmianach w naszej
-		domenie.</para>
+		<para><option>notify yes</option> - opcja ta włącza powiadamianie zapasowego
+		serwera DNS o zmianach w naszej	domenie.</para>
 	</listitem>
 	</itemizedlist>
-	<para>Wpisy w pliku <filename>/etc/named.conf</filename> są już gotowe. Musimy teraz utworzyć plik
-	strefy dla domeny <literal>example.net</literal> wskazany przez opcję 
-	<option>file</option>.</para>
-		</section>
-		<section id="uslugi_named_domena_zone">
-			<title>Konfiguracja pliku strefy</title>
-			<para>W PLD zaleca się, aby wszystkie pliki stref w zależności od typu 
-				domeny były przechowywane w katalogach 
-				<filename class="directory">/var/lib/named/M</filename> oraz 
-				<filename class="directory">/var/lib/named/S</filename>. Tak
-				naprawdę o typie domeny decyduje <filename>named.conf</filename>.
-				Struktura pliku strefy dla obu typów domen jest taka sama. Poniżej
-				zamieszczam listing z przykładowego pliku strefy.</para>
+	<para>
+		Musimy teraz utworzyć plik strefy dla domeny <literal>example.net</literal>
+		wskazany przez opcję <option>file</option>. Poniżej zamieszczam treść przykładowego pliku strefy:</para>
 			<screen>$TTL 86400
 $ORIGIN example.net.
 @       IN      SOA     ns1.example.net. root.example.net. (
@@ -222,42 +216,34 @@
 				słowem, example.net i <emphasis>@</emphasis> to to samo.</para>
 			<itemizedlist>
 				<listitem>
-					<para><option>$TTL 86400</option></para>
-						<para>Domyślny czas ważności rekordów w domenie.
-							Wyrażony on jest w sekundach. 86400 s. to 
-						jeden dzień.</para>
+					<para><option>$TTL 86400</option> -  czas ważności rekordów
+					w domenie wyrażony  w sekundach; 86400 s. to jedna doba</para>
 			</listitem>
 			<listitem>
-				<para><option>$ORIGIN example.net.</option></para>
-				<para>W tej opcji określamy jaką domenę będzie opisywał
+				<para><option>$ORIGIN example.net.</option> - domena jaką będzie opisywał
 					bieżący plik strefy.</para>
 			</listitem>
 			<listitem>
-				<para><option>@ IN SOA ns1.example.net. root.example.net.</option></para>
-					<para>Rekord typu SOA czyli Start Of Authority. Możemy się 
+				<para><option>@ IN SOA ns1.example.net. root.example.net.</option> - 
+						Rekord typu SOA czyli Start Of Authority. Możemy się 
 						z niego dowiedzieć, kto zarządza domeną 
 						(root w example.net), jaki jest adres serwera primary 
 						DNS. Zwróć uwagę, że w adresie root w example.net
 						zamiast znaku <emphasis>@</emphasis> użyta została
 						kropka. Rekord SOA posiada swoją własną strukturę o
 						której poniżej. Zawarta jest ona pomiędzy znakami
-						<emphasis>( )</emphasis>. Należy na to zwrócić
-						uwagę, aby poprawnie ją zamknąć. Pominięcie nawiasu
-						zamykającego Bind zinterpretuje pozostałe wpisy jako
-					rekord SOA.</para>
+						<emphasis>( )</emphasis>.</para>
 		</listitem>
 		<listitem>
-			<para><option>2004022300 ;; serial</option></para>
-			<para>Numer seryjny domeny. Powinien on być zwiększany wraz z każdą
+			<para><option>2004022300 ;; serial</option> -  numer seryjny domeny. Powinien
+				on być zwiększany wraz z każdą
 				jej modyfikacją. W dobrym tonie jest utrzymywanie go w 
 				formacie <emphasis>YYYYMMDDnn</emphasis> czyli rok, miesiąc,
-				dzień oraz numer modyfikacji w danym dniu. Jeżeli jednego
-				dnia zaszła więcej jak jedna modyfikacja zwiększamy 
-				odpowiednio numer seryjny.</para>
+				dzień oraz numer modyfikacji w danym dniu.</para>
 		</listitem>
 		<listitem>
-			<para><option>1200 ;; refresh</option></para>
-			<para>To pole rekordu SOA definiuje jak często serwery 
+			<para><option>1200 ;; refresh</option> - 
+				To pole rekordu SOA definiuje jak często serwery 
 				<emphasis>slave</emphasis> mają sprawdzać czy dane o domenie
 				nie zmieniły się na <emphasis>masterze</emphasis>. Według
 				<ulink url="http://www.ietf.org/rfc/rfc1035.txt">RFC 1035</ulink>
@@ -266,15 +252,15 @@
 				wartość zawiera się między 3600 a 7200 sekund.</para>
 		</listitem>
 		<listitem>
-			<para><option>1200 ;; retry</option></para>
-			<para>Czas po jakim <emphasis>secondary</emphasis> ma ponowić próbę
+			<para><option>1200 ;; retry</option> - 
+				Czas po jakim <emphasis>secondary</emphasis> ma ponowić próbę
 				kontaktu z <emphasis>masterem</emphasis>, gdy taka się nie 
 				powiedzie. Zalecana wartość pomiędzy 120 a 7200 sekund.
 			</para>
 		</listitem>
 		<listitem>
-			<para><option>2419200 ;; expire</option></para>
-			<para>Ta wartość określa czas po jakim dane domeny mają zostać uznane
+			<para><option>2419200 ;; expire</option> - 
+				Ta wartość określa czas po jakim dane domeny mają zostać uznane
 				za nieaktualne gdy serwer <emphasis>secondary</emphasis>
 				nie będzie mógł się skontaktować z 
 				<emphasis>primary</emphasis>. Zalecana wartość zawiera się
@@ -282,8 +268,8 @@
 				tygodni.</para>
 		</listitem>
 		<listitem>
-			<para><option>86400 ;; TTL</option></para>
-			<para>Time To Live. Określa ile czasu informacja o danym rekordzie 
+			<para><option>86400 ;; TTL</option> - 
+				Time To Live. Określa ile czasu informacja o danym rekordzie 
 				ma być ważna. Jest to okres przez jaki informacja o naszej
 				domenie będzie przechowywana przez serwer DNS, który ją 
 				pobrał. Zalecana wartość zawiera się między 86400 a 432000
@@ -306,7 +292,7 @@
 		<emphasis>secondary</emphasis>. Zrobiliśmy to posługując się wpisami typu 
 		<option>IN A</option>. Jak zapewne pamiętasz, brak końcowej kropki powoduje doklejenie
 		do wpisanej nazwy tego co znajduje się w zmiennej <option>$ORIGIN</option>. Możemy więc
-		uznać to co widzisz w powyższym przykładzie za postać skróconą poniżego wpisu.</para>
+		uznać to co widzisz w powyższym przykładzie za postać skróconą poniższego wpisu.</para>
 	<screen>ns1.example.net.             IN      A       123.45.67.8
 ns2.example.net.             IN      A       90.12.34.237</screen>
 	<para>Wpisy typu <option>IN A</option> służą do określania, że właśnie ten adres IP ma przypisaną
@@ -328,12 +314,13 @@
 		Powyżej umieszczono przykład rekordu typu <option>IN CNAME</option>, tworzy on dodatkową subdomenę
 		dla hosta przypisanego już do innej nazwy. Specjaliści radzą by tego rodzaju rekordy
 		wskazywały wyłącznie na rekordy typu <option>IN A</option>.
-	</para>
-	
-	       	
+	</para>      	
+	<para>Po zakończeniu konfiguracji musimy jeszcze uruchomić usługę.</para>
+	<screen># /etc/rc.d/init.d/named start</screen>
 </section>
+
 <section id="uslugi_named_domena_sec">
-	<title>Secondary DNS</title>
+	<title>Przykładowa konfiguracja strefy typu secondary</title>
 	<para>Konfiguracja serwera <emphasis>secondary</emphasis> sprowadza się do dokonania poniższego wpisu
 		w pliku <filename>/etc/named.conf</filename>.</para>
 	<screen>zone "example.net" IN {
@@ -345,10 +332,8 @@
 		<option>type</option> tym razem ma wartość <emphasis>slave</emphasis>. Musimy też wskazać
 		serwer <option>primary</option>. Robimy to używając opcji <option>masters</option>, której
 		wartość zawiera adres serwera <emphasis>primary</emphasis> DNS.</para>
-	<para>Po zakończeniu konfiguracji na obu serwerach musimy jeszcze uruchomić na nich usługę.</para>
-	<screen># /etc/rc.d/init.d/named start</screen>
 </section>
-	</section>
+
 	<section id="uslugi_named_ipv6">
 		<title>Obsługa protokołu IPv6</title>
 		<para>Podobnie jak większość usług w dystrybucji BIND posiada wsparcie dla protokołu
@@ -440,10 +425,30 @@
 			</listitem>
 		</itemizedlist>
 	</section>
+	<section id="uslugi_named_domena_rejestracja">
+		<title>Rejestracja</title>
+		<para>
+			Zanim zarejestrujemy domenę musimy mieć
+			skonfigurowany podstawowy i zapasowy serwer nazw. Mamy
+			możliwość zarejestrowania własnej domeny, bądź skorzystać z usług
+			darmowego oddelegowania nam subdomeny zarejestrowanej już
+			domeny. Ceny rejestracji
+			domen spadły w ostatnich latach tak bardzo, że używanie
+			"obcej" domeny stało się mało profesjonalne i warto
+			zarejestrować własną.
+		</para>
+		<para>
+			Jeżeli nie posiadasz serwera <emphasis>secondary</emphasis>,
+			możesz poszukać firmy lub organizacji, która za darmo
+			utrzymuje zapasowe DNS-y. Możemy też umówić się z 
+			administratorem innej firmy na wzajemne prowadzenie
+			serwerów secondary.
+		</para>
+	</section>
 	<section id="uslugi_named_diagnostyka">
 		<title>Diagnostyka</title>
 		<para>
-			Jeśli chcemy przetestować poprawość składni pliku strefy, powinniśmy
+			Jeśli chcemy przetestować poprawność składni pliku strefy, powinniśmy
 			skorzystać z narzędzia <command>named-checkzone</command>. Program
 			sprawdzi poprawność pliku strefy i poda w której linii wystąpił błąd np.:
 			<screen># /usr/sbin/named-checkzone example.net /var/lib/named/M/example.net</screen>
@@ -468,14 +473,14 @@
 	</section>
 	<section id="uslugi_named_koniec">
 		<title>Zakończenie</title>
-			<para>
-				Uwaga! <productname>Named</productname> nie powinien
-				być <emphasis>resolwerem nazw</emphasis> dla maszyny
-				na której pracuje, powinien nim być inny serwer
-				DNS aby nie powstawały zapętlenia zapytań. Wyjątek
-				stanowią usługi pracujące w osobnych środowiskach
-				chroot/vserver. Więcej o konfiguracji resolwera nazw
-				znajdziemy w <xref linkend="siec_podstawy" />.
-			</para>
+		<para>
+			Uwaga! <productname>Named</productname> nie powinien
+			być <emphasis>resolwerem nazw</emphasis> dla maszyny
+			na której pracuje, powinien nim być inny serwer
+			DNS aby nie powstawały zapętlenia zapytań. Wyjątek
+			stanowią usługi pracujące w osobnych środowiskach
+			chroot/vserver. Więcej o konfiguracji resolwera nazw
+			znajdziemy w <xref linkend="siec_podstawy" />.
+		</para>
 	</section>
 </section>


Więcej informacji o liście dyskusyjnej pld-doc